Goede leiders zetten zaken beweging. Ze weten mensen te raken; of dat nu klanten, medewerkers of samenwerkingspartners zijn. En ze krijgen het voor elkaar om verandering teweeg te brengen. Dat vraagt lef, visie en een helder verhaal dat begint bij jezelf.

Wie veel verantwoordelijkheid draagt mag veel verdienen, maar is ook verantwoordelijk voor duidelijke communicatie over zijn of haar doelen, de eigen rol en de bijbehorende beloning.

Gelijkheid en geloofwaardigheid
Duidelijke daden onderbouwen mooie woorden. Johan Lundgren is een leider die dat lijkt te begrijpen. Lundgren is sinds 1 december 2017 bestuursvoorzitter van prijsbreker Easyjet. Deze vliegmaatschappij streeft naar gendergelijkheid. Een doel dat nog ver weg is aangezien de overgrote meerderheid van de piloten man is. Maar Lundgren is duidelijk in zijn streven: gelijke salariëring voor mannen en vrouwen en zo snel mogelijk meer vrouwelijke piloten.

Nu was de voorganger van Lundgren een vrouw: Corolyn McCall. Zij verdiende vreemd genoeg minder dan de nieuwe man Lundgren. Gelukkig begreep hij zelf dat dit niet alleen vreemd is, maar ook haaks staat op zijn visie en verhaal. Daarom vroeg hij in januari van dit jaar salarisverlaging: hij wilde hetzelfde gaan verdienen als zijn voorgangster. Lundgren besefte ongetwijfeld dat zijn geloofwaardigheid op het spel zou staan als de door Easyjet gewenste en vurig gecommuniceerde gelijkheid door hem persoonlijk niet zou worden nageleefd. De Raad van Commissarissen van Easyjet stemde in met zijn verzoek en stelde zijn salaris gelijk aan dat van mevrouw McCall.

Dat lijkt logisch, maar als je de RvC van ING moet geloven, is dat het niet. Jeroen van der Veer, voorzitter van deze raad bij ING, wilde bestuursvoorzitter Ralph Hamers graag belonen met een salarisverhoging van 50%. Hamers en ING kregen de volle laag en de bank draaide de verhoging onder publieke en politieke druk terug. Maar Hamers is niet het enige voorbeeld. Van Paul Polman, topman van Unilever – die overigens in 2015 nog van salarisverhoging afzag – werd recent bekend dat hij 292 keer meer verdient dan een gemiddelde werknemer van het bedrijf. Hiermee heeft Unilever de grootste loonkloof in Nederland. En verzekeraar a.s.r. kondigde in februari aan het salaris van topman Jos Baeten met 40% te verhogen.

Hoofdrolspelers buiten beeld
Stuk voor stuk goede leiders en uitmuntend in hun vak. Zij zijn blijkbaar van mening dat zij hun salaris dubbel en dwars waard zijn. Dat kan. Maar je hebt als leider ook de verantwoordelijkheid om dat vervolgens goed uit te leggen. Persoonlijk. Waar waren zij in de mediastorm? Van Mark Rutte tot de man in de straat en van reputatiespecialisten tot journalisten: iedereen sprak erover en plaatste de salarisverhogingen en de communicatie daaromheen in perspectief. Behalve de hoofdrolspelers zelf.

Bij a.s.r. baalden ze van de ophef die ING veroorzaakte, want het verhaal over hen was alweer bijna overgewaaid. President-commissaris Van der Veer voerde het woord voor Hamers. Hij ging in gesprek met de Tweede Kamer en legde daarvoor al uit in de media dat ING een vergelijkend warenonderzoek had laten uitvoeren waaruit bleek dat loonsverhoging echt nodig was om in de pas te blijven lopen met Europese concurrenten. Van der Veer: “Ralph Hamers is Eredivisie, maar werd Jupiler League betaald.” Nu komen topvoetballers vrij vaak in eigen persoon voor de camera, zelfs die uit de Jupiler League. Maar waar waren de topmannen zelf?

Ze waren er niet. Ze verzuimden hun eigen verhaal te vertellen en daarmee was hun geloofwaardigheid in één klap weg.

Want als het zo’n logische stap is om de salarissen van de top zo drastisch omhoog te gooien, dan is het ook een fluitje van een cent om dat helder uit te leggen. Zeker voor topmensen van dit kaliber die heus in staat zijn om een goed verhaal te vertellen.

Top man
Maar dan moet je wel een goed verhaal hebben. Had Ralph Hamers maar gekeken naar Johan Lundgren van Easyjet. Dan had hij het onderzoek van zijn RvC naar zijn ‘logische loonsverhoging’ kunnen aangrijpen om zijn krediet bij het Nederlandse publiek eens flink te verhogen. En was hij voor de camera’s verschenen met de volgende verhaallijn: “Volgens een onderzoek van mijn RvC heb ik recht op een loonsverhoging van 50%. Maar gezien de recente geschiedenis van crises in de bankenwereld, het feit dat mijn medewerkers slechts enkele procenten loonsverhoging krijgen en het niet over mij, maar over onze klanten moet gaan, zie ik uiteraard af van deze verhoging en behoud ik mijn huidige salaris. Ik verdien genoeg en mijn klanten verdienen meer.”
Dan verbind je als leider je persoonlijke verhaal aan dat van je klanten, medewerkers, de maatschappij en de actualiteit. En zet je geloofwaardig positieve veranderingen in gang.

Een topman waardig. Top man.

Dit blog werd gepubliceerd op Nederlands Medianieuws.